Landleiðin eða flugleiðin?

Nú er miðnætti og við Óskar liggjum hlið við hlið uppi í rúmi og störum út um gluggann á magnaðasta þrumuveður sem við höfum lent í síðan við komum til Malasíu. Himininn skiptir um lit á nokkurra sekúndna fresti og þrumurnar mæta á svæðið með tilheyrandi sprengi-látum og hávaða; það er eins og það sé verið að sprengja öll háhýsin í kringum okkur. Það er eitthvað rosalega rómantískt og róandi við svona brjálað veður....ótrúlegt hvað hjörtu Íslendinga verða líka glöð þegar veðrið breytist aðeins. Því hér er það yfirleitt alveg eins....

Að öðru....

Í fréttum er þetta helst: Eigum við að fara landleiðina heim eða flugleiðina?

Við erum búin að velta þessu fyrir okkur fram og til baka og komumst að þeirri niðurstöðu að það væri mjög viðeigandi í því fjárhagslega ástandi sem ríkir og til að uppfylla ævintýraþrá okkar að taka landleiðina heim!

Jújú...taka lest frá Malasíu og til Tælands. Sigla upp Mekong ána í gegnum Laos og fara þaðan yfir til Kína. Fikra sig upp til Peking þar sem við tækjum lest yfir til Rússlands (Moskvu) í gegnum Mongólíu. Þaðan er það svo bara að henda sér í gegnum Pólland, Belarus, Tékkland, Þýskaland og þaðan til Danmerkur til að heilsa upp á fjölskyldu og vini fyrir heimför.

Því miður virðist það vera öllu dýrara að taka landleiðina heldur en flugleiðina, aðallega út af fyrsta áfanganum héðan og til Peking. En ef landleiðin er tekin, þá er hún klárlega tekin alla leið.

Svo hvað finnst fólki. Þegar keppa og ævintýraþrá eru bæði tekin inn í reikninginn, á að taka landleiðina eða flugleiðina?